Nakita ko ang nakapanghina ng katotohanan ng mga bata sa bilangguan ng Palestinian
(SeaPRwire) – Noong hapon ng Pebrero 24, 2012, hinuli ako ng mga sundalo ng Israeli sa taunang march upang muling buksan ang Shuhada Street, sa lungsod ng Hebron sa sinakop na West Bank. Ang kalye ay dating tahanan ng isang popular na merkado na madalas puntahan ng mga Palestinian hanggang sa sarado ito ng militar ng Israeli noong 1994. Taun-taon mula 2010, pinoprotesta ng mga Palestinian ang pagbubukas muli ng daan na tinatawag naming Apartheid Street.
Ang nangyari pagkatapos ng aking pagkakahuli noon ay patuloy na nakakatakot sa akin.
Habang lumalapit kami sa libu-libong tao papunta sa Shuhada, simula ng militar ng Israeli ang pagsusugurin at pagpapaputok ng mga rubber bullet. Iilan sa amin ay tumakbo para makahanap ng takas at nakaharap ang mga sundalo ng Israeli. Isang kaibigan ko ay nasugatan matapos siyang saksakin ng teargas cannister, at sinimulan kong alalayan siya. Ngunit sinimulan na akong asikasuhin ng mga sundalo, at sinabi ko sa kanila: “Hindi kami natatakot sa inyo. Ito ang Palestine. Dapat bumalik kayo.”
Ang mga sundalo ay nagpaputok sa akin ng pepper spray at pinulupot ako sa lupa. Pinag-usog nila ang ulo ko sa isang humvee at binato ako sa loob ng sasakyan. Mga limang minuto pagkatapos, habang nagdadala sila pabalik sa lumang lungsod ng Hebron, bigla silang huminto, kumilos ang mga sundalo, at sumigaw ang isang batang lalaki. Siya ay nakakadena at binato sa loob. Naglalakad lang siya pauwi sa bahay ng kanyang ate para kumain ng tanghalian nang kunin siya.
Nang dumating kami sa outpost ng militar ng Israeli sa settlement ng Kiryat Shmona, hinila kami ng mga sundalo palabas ng humvee. Ang bata, na 14 anyos, ay natakot na. Umiiyak siya sa mga ito na huwag siyang sugurin ng pepper spray, matapos makita ang hindi ko pagkakabuksan ng mata. Binatukan siya ng mga ito at sinabihan na tumahimik. Pagkatapos ay pinahigpit nila ang aking paa at pinagupuan ako sa isang upuan sa labas ng kuwarto ng pagtatanong, bago dalhin ang bata sa unang pagtatanong. Sinabi ng tagapagtanggol militar ng Israeli sa kanya: “Maaari kitang gawing impyerno ang buhay ng pamilya mo. Pero pakakawalan kita pauwi. Kailangan mo lang kumpirmahin na ang lalaking kasama mo ang nagpatuloy ng protesta at sinabihan kang magpaputok ng mga bato sa amin.” Nagsimulang umiyak ang bata at sinabi: “Pero hindi ko kilala ang lalaking ito. Tanging nakilala ko siya nang kunin niyo ako.” Pinipilit pa rin siya ng tagapagtanggol, sa isang punto’y itinutok pa nito ang baril sa mukha niya.
Ang kasong isinampa laban sa mahirap na bata ay pagpapaputok ng mga bato, batay sa “testimonya” ng mga sundalo ng Israeli. Inakusahan din nila ako ng pag-atake sa kanila, na maaaring nagresulta sa pagkakakulong ko ng hanggang tatlong taon sa bilangguan. Ipinasok nila ako sa solitary confinement ng dalawang araw sa isang holding cell sa settlement. Pagkatapos ay inilipat nila ako sa napakadaming tao sa ilalim ng holding cell sa bilangguang Maskobiya sa Silangang Jerusalem, upang hintayin ang paglilitis ng hukuman militar.
Ngunit bilang isang kilalang aktibista, mamamayan ng Amerika, at bagong graduate ng Stanford, nakuha ang pansin ng internasyonal ang aking kaso. Nakita rin ng video na hindi ako nang-atake sa mga sundalo at peke ang kanilang testimonya.
Pinakawalan ako noong Pebrero 29 ngunit hindi kasing swerte ang bata. Malalaman ko pagkatapos sa mga organisasyon ng karapatan ng bilangguan na Defence for Children International at Addameer na nagtagal siya ng tatlong buwan sa bilangguan pagkatapos payuhan ng mga abogado na aminin ang pagpapaputok ng mga bato upang mas maaga siyang makalabas ng bilangguan. Ang paghihintay sa desisyon mula sa mga hukuman militar ng Israel ay maaaring tumagal ng .
Ito ay malayo sa isang napag-iwanang insidente. Sa pagitan ng 500-700 bata ang bawat taon. Itinatanggi ng Israel ang pagtrato ng masama sa mga bilangguan ngunit karamihan sa mga bilanggong bata ay , gaya ng aking kaso noon, ayon sa pananaliksik ng Save the Children. May , ayon sa non-profit na Military Court Watch, ang mga abogado at mga bata ay alam na mas mainam pang “magtapos” kahit sila ay inosente, dahil ang paghihintay ng desisyon at pagkakakulong sa bilangguan ng Israeli ay impyerno.
Napapatingin ang mundo nang bulag sa mga pangyayaring ito sa maraming taon. Muli at muli at muli.
Tingnan lamang ang mga kamakailang pangyayari. Habang nagdiriwang ang mundo sa hostage deal at pagbabalik ng mga mahal sa buhay ng Israeli at Palestinian sa kanilang mga pamilya, patuloy na hindi gaanong napapansin ang pag-aresto ng Israeli. Halos Palestinian ang nahuli pagkatapos ipatigil ang mga nakakulong, ayon sa mga samahan ng bilangguang Palestinian. Alam natin mula sa mga ulat ng mga samahang tulad ng Military Court Watch pati na rin ang mga video na nagpapakita ng mga sundalo ng Israeli na nambubugbog, , at sa mga bata, na marami sa kanila ay haharap sa hindi dapat maranasan ng anumang bata.
Nakatira sa West Bank, at matapos ang ilang taon ng pagsusubaybay sa pag-aresto ng mga bata bilang bahagi ng pinuno kong organisasyong Palestinian para sa karapatang pantao na Al-Haq mula 2012 hanggang 2014, at ngayon sa global civic organization na Avaaz, nakikita ko ang sistematikong pag-aresto ng mga bata bilang idinisenyo upang makamit ang dalawang layunin.
Ang unang layunin ay ang tinatawag ng HRW at Amnesty International na “pagsusumikap na pamahalaan” at “sistematikong pag-api” upang panatilihin ang sistema ng apartheid. Ang mga bata sa West Bank ay madalas na kinukuha nang gabi-gabi, sinasailalim sa pagtatanong nang walang anumang magulang o tagapangalaga, at nagdurusa sa mahabang panahon ng paghihintay ng paglilitis. Ang ganitong brutal na pakikitungo ay hindi lamang anekdotal kundi nakikita sa nakapanlulumong istadistika: 72% ng mga bata sa West Bank na inaresto ay nagdurusa hanggang sa wakas ng legal na proseso, malayo sa 17.9% ng mga bata ng Israeli na nakaranas ng katulad na kondisyon, ayon sa HRW.
Ang pangalawang layunin ay ang pag-indoktrina sa mga bata ng natutunang kawalan ng kakayahan. Ang karanasan sa militar ay nakakasuffocate sa pagkakaroon ng kakayahan ng isang bata. Maaaring mawala ang isang taon sa paaralan, maging isang taon mas bata sa klase kaysa sa mga kaibigan, at madalas ay may hindi nalunasan na trauma.
Ang mga nakapanlulumong katotohanan na ito, kasama ang aking pagkakahuli noong 2012, ang nag-inspire sa akin na magtrabaho sa mga bata sa mga lugar na maraming pag-aresto. Konsulta ko sa mga eksperto sa kalusugan ng sikolohiya ng mga bata, mga abogado, aktibista, at dating bilangguan upang lumikha ng kurikulum para sa dapat gawin ng mga bata kung sila ay makukulong. Kasama sa pagsasanay ang paglalakbay ng mga bata sa lahat ng inaasahan, pamamaraan ng pagpapahalaga sa sarili at meditasyon upang kalmahin ang kanilang mga nerbiyos, at kaalaman sa batas, pati na rin pagbibigay ng suporta sa komunidad para sa mga bata na nakaranas nito.
Ngunit ito ay maaaring gawin lamang hanggang sa isang punto. Kailangan wakasan ang anumang karahasan laban sa mga bata ng Palestinian, kabilang ang arbitraryong pagkakakulong. Nakakahiyang pinanood ng mundo ang pag-atake ng Israel sa Gaza na naging sanhi ng hindi bababa sa 18,000 katao, higit sa 7,000 sa kanila ay mga bata, ayon sa kagawaran ng kalusugan ng Gaza.
Ang pagbiktima sa mga bata ng Palestinian ay malalim na nakapag-udyok sa isang propesor ng batas sa Hebrew University na gumawa ng salita para dito: “.” Kailangan gumawa ng aksyon ng internasyonal upang wakasan ang nakakasakit na pagdurusa ng mga bata, maging sila ay nasa ilalim ng pag-atake, pagkakulong, o pagkakakulong.
Lahat ng mga bata ay nararapat na may karangalan, proteksyon, at buhay na walang takot. Hindi dapat kasali rito ang mga bata ng Palestinian.
Ang artikulo ay ibinigay ng third-party content provider. Walang garantiya o representasyon na ibinigay ng SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) kaugnay nito.
Mga Sektor: Pangunahing Isturya, Balita Araw-araw
Nagde-deliver ang SeaPRwire ng sirkulasyon ng pahayag sa presyo sa real-time para sa mga korporasyon at institusyon, na umabot sa higit sa 6,500 media stores, 86,000 editors at mamamahayag, at 3.5 milyong propesyunal na desktop sa 90 bansa. Sinusuportahan ng SeaPRwire ang pagpapamahagi ng pahayag sa presyo sa Ingles, Korean, Hapon, Arabic, Pinasimpleng Intsik, Tradisyunal na Intsik, Vietnamese, Thai, Indones, Malay, Aleman, Ruso, Pranses, Kastila, Portuges at iba pang mga wika.